Ik zag het pas nog weer gebeuren.
We zaten in een klein zaaltje te wachten op de volgende spreker.
Het duurde even, maar daar kwam ze dan..
Een vrouw met een warrige bos haar en een enorme tas onder haar arm.
Volledig in zichzelf gekeerd liep ze naar een hoek van het podium om daar uitgebreid in haar tas te gaan staan rommelen.
Uiteindelijk haalde ze een stapeltje beduimelde papieren tevoorschijn.
Ze snoot nog even haar neus en keek vervolgens aarzelend om zich heen, alsof ze even niet meer wist wat ook alweer de bedoeling was.
Maar toen stapte ze toch maar naar voren om voor de groep te gaan staan.
Wij zaten inmiddels alweer gezellig met elkaar te babbelen en de meeste mensen letten eigenlijk allang niet meer op haar.
De dame schraapte haar keel een paar keer om de aandacht te trekken. Dat lukte niet erg, maar ze begon toch maar alvast.
Een aardige man in het publiek gebaarde dat we stil moesten zijn.
Dat werd het uiteindelijk ook wel -min of meer- en onze spreekster kon inderdaad met haar presentatie beginnen.
Maar wat denk je? Hadden wij als publiek veel zin om naar haar te gaan luisteren?
Ik ben bang van niet..
Nog voordat ze ook maar iets gezegd had, had ze het eigenlijk al min of meer voor zichzelf bedorven.
We stopten wel met praten, maar dat was meer uit beleefdheid dan uit iets anders.
Geen van allen hadden we het gevoel gekregen dat zij met iets zou kunnen komen dat echt de moeite waard was.
En dat was zonde, want het onderwerp waar ze het over zou gaan hebben was dat wel degelijk.
En zij was een echte expert op haar vakgebied..
Wat ging er mis?
Wist je dat wij mensen al binnen 30-60 seconden uitmaken of we iemand wel of niet de moeite van het luisteren waard vinden?
En dat die 30 tot 60 seconden al ingaan vanaf het moment dat je ZICHTBAAR bent?
En dat je het dus al flink voor jezelf kunt verpesten zonder maar 1 woord te hoeven zeggen?
Dat was precies wat hier gebeurde.
Zonder het te willen en zonder het te weten, maakte deze spreekster een bar slechte entree.
Wreed maar waar..
De eerste indruk die je maakt drukt een enorme stempel op hoe mensen je zien en waarderen.
Hebben mensen niet meteen het idee dat jij iemand bent die interessant is om naar te luisteren, dan haken ze razendsnel af.
En zul je keihard moeten werken om ze weer binnen te halen. (Als dat al lukt..)
Waarop baseren wij mensen die eerste indruk?
Ga maar eens bij jezelf na. (En wees eerlijk.;-)
Je let op wat iemand aan heeft en hoe hij of zij er verder uit ziet.
En verder op wat iemand uitstraalt en doet, dat maak je op uit zijn of haar houding en lichaamstaal.
In een oogopslag schat je in wat een persoon als spreker waard is.
Is deze persoon te vertrouwen?
Komt hij of zij competent over?
Is deze spreker wel geïnteresseerd in mij en heeft hij of zij iets te bieden waar IK wat aan heb?
Kortom, vertrouw ik deze persoon mijn tijd en aandacht toe?
Pas als we op al die vragen volmondig JA kunnen zeggen, gaan we naar iemand luisteren.
Twijfelen we erover, dan luisteren we niet of nauwelijks.
En dat, lieve lezer, beslissen we dus al VOORDAT iemand ook maar 1 woord gezegd heeft!
Spreektip
Ga je een presentatie of iets dergelijks geven?
Realiseer je dan dat mensen je al zullen beoordelen vanaf het allereerste moment dat je zichtbaar bent.
Pas dus op met gerommel in een tas of gepruts aan apparatuur. Zorg dat je je zaakjes goed hebt voorbereid.
Wees je bewust van alles wat je maar doet als je in de aanwezigheid van je publiek bent.
Draagt het bij aan je geloofwaardigheid als spreker. Of misschien toch wel niet..?
Zin in meer tips en inspiratie? Vraag dan rechtsboven het gratis e-boekje Spreken zonder Stress aan.
Als bonus ontvang je om de week een nieuwe tip of tool om je te helpen om van al je presentaties een succes te maken!