Ik stond weer eens in de ’verkeerde’ rij voor de kassa en het wachten leek eindeloos te duren.. Om mij heen groeide de irritatie. ‘Lotgenoten’ keken elkaar zuchtend aan. Een snuivende vrouw in een te warme jas kreeg het op een gegeven moment echt te kwaad, kwakte haar boodschappenmandje neer en beende woedend weg. Het duidelijk onervaren meisje achter de kassa kreeg het steeds benauwder en de opluchting was dan ook groot toen er eindelijk een extra kassa werd geopend en er weer wat tempo in kwam.
Hoeveel tijd brengen we niet door met dit soort wachten?
Bij de bakker, bij de koffiemachine, voor het stoplicht, bij de bushalte, voor de dichte brug, in de file, totdat het water kookt,…?
Een kwartier of misschien wel een half uur per dag?
Op sommige dagen vast nog veel meer. Hoeveel uur zal het niet zijn per jaar? Wat een zee van tijd eigenlijk!
Kunnen we de tijd die opgaat aan wachten niet beter gebruiken?
Natuurlijk kan dat! Wachten en stoppen met waar je mee bezig bent is in feite heel heilzaam en geeft je de mogelijkheid weer even tot jezelf te komen.
Een van de belangrijkste factoren in het ontstaan van stress en spanningsklachten is het maar door blijven gaan met waarmee je bezig bent zonder de tijd te nemen af en toe te stoppen en jezelf af te vragen wat je met jezelf en met je balans aan het doen bent.
Die rustmomenten heb je hard nodig om letterlijk op adem te kunnen komen en je balans weer te herstellen.
Veel van de mensen die bij me komen realiseren zich dat ontspanning en rust belangrijk zijn. Maar toch is het moeilijk voor ze om de tijd te vinden om even rust te nemen. Ze hebben een druk programma: werk, deadlines, vrienden et cetera vragen alle tijd en aandacht. Ze zijn de hele dag druk doende en aandacht voor zichzelf schiet er als eerste bij in.
Zo beschouwd zijn al die kleine wachtmomenten eigenlijk een zegen 😉
Ze dwingen je om even te stoppen met rennen en vliegen en geven je de kans om tot jezelf te komen, ook -en misschien wel juist- als je het heel druk hebt.
Ik hoor je gesputter en weet ook uit eigen ervaring dat het niet zo gemakkelijk is om op een andere manier met -te- lang wachten om gaan.
Maar toch: probeer de eerstvolgende keer als de rij lang is en de irritatie weer begint op te kruipen het volgende eens:
- Adem rustig uit
- Realiseer je dat er een vloer onder je voeten is en dat die vloer je ondersteunt
- En dat er ruimte boven en om je heen is
- Zodat je weer langer en breder kunt worden
- Laat de spanning van je afglijden
- (Zet je boodschappentas ook maar even neer..)
- Denk aan iets lichts en prettigs, iets wat je doet glimlachen : – )
- En adem rustig uit
- Na de uitademing sluit je je lippen zachtjes en laat je de lucht vanzelf weer naar binnenkomen door je neus
- Geniet van alle zuurstof die je lichaam instroomt
- en kijk om je heen alsof je alles voor het eerst ziet..
- Herhaal dit alles..
- Net zolang tot je aan de beurt bent….
(misschien wel eerder dan je lief is!)
Wat doe jij als je lang moet wachten? Ik ben benieuwd naar jouw ervaringen…