Het hoe en waarom van OOGCONTACT..
Als je een presentatie of zoiets geeft, kijk je de mensen in je publiek dan liever wél of juist beter niet aan?
Dit is een onderwerp dat zo ongeveer in iedere training en workshop die ik geef aan de orde komt.
En niet zonder reden, want ja, het maakt nogal wat uit of je mensen wel of juist niet aankijkt.
Nu waart er al jaren een tip rond in ‘presentatie-land’ die luidt dat je je publiek juist niet zou moeten aankijken.
‘Daar word je alleen maar zenuwachtig van’.
Waar die tip vandaan komt dat begrijp ik helemaal, mensen aankijken kan inderdaad best kwetsbaar en ongemakkelijk voelen.
Maar toch is dan maar helemaal géen oogcontact meer maken en ‘over je publiek heen kijken’ nou niet bepaald een goed idee.
Je moet er toch ook niet aan denken om geblinddoekt een kamer vol met mensen in te stappen? Of met je ogen dicht een gesprek in te gaan? Dat is toch vragen om problemen?
Oogcontact maken is dan misschien best wel even ‘eng’, maar maakt alles ook al snel een stuk gemakkelijker.
Wat dat betreft is het bijna magisch.
Oogcontact haalt juist de spanning uit de lucht.
Het heft dat eenzame gevoel dat je als spreker kunt hebben zomaar opeens op.
Er is contact, je staat er niet langer alleen voor, je bent opeens samen.
Dat is niet alleen fijn voor jou als spreker, maar absoluut ook voor jouw toehoorders.
Zij voelen zich gezien en serieus genomen en dat maakt dat zij vervolgens ook graag naar je zullen willen luisteren.
En zo kan er dus iets echt fijns en goeds tussen jullie ontstaan. 🙂
Oogcontact maken dus!
Wees moedig en kijk je luisteraars aan.
Verzacht je blik en stel je open.
Doe het gewoon en je zult vast merken hoe prettig dat eigenlijk is.
En geloof me, straks wil je niet eens meer anders! 😉
Hartelijke groet,
