Iedere dag worden we overspoeld met zoveel berichten,
zoveel woorden, zoveel verhalen.
Wat kun je daar in vredesnaam nog aan toevoegen?
Is niet alles al gezegd?
Door mensen die het beter, moediger, duidelijker kunnen formuleren?
Soms bekruipt mij een gevoel van te vergeefsheid
En tegelijkertijd weet ik dat dat niet klopt.
Geen twee mensen zijn gelijk en we hebben allemaal ons eigen verhaal,
Onze eigen stem, onze eigen woorden.
En die woorden maken altijd een verschil.
Vriendelijke woorden die maken dat je buurvrouw zich net even wat beter voelt.
Bemoedigende woorden die maken dat je collega weer door kan met die moeilijke klus.
Heldere woorden die een probleem inzichtelijk maken.
Eerlijke woorden die schoon schip maken waardoor dat conflict eindelijk kan worden oplost.
Woorden waarmee je dat ene goede idee opeens heel concreet maakt.
Woorden die je helpen structuur aan te brengen in wat eerst chaos leek.
En natuurlijk die lieve woorden voor wie ze echt even nodig heeft.
Onze woorden hebben de kracht om iemands leven te veranderen.
Ieder woord dat je zegt heeft impact.
En kan iemands dag maken of breken.
Woorden zijn de drager van onze intenties.
En hebben ALTIJD betekenis.
Ik wil je uitnodigen om te spreken met (nog meer) zorg en aandacht.
En je kostbare woorden te gebruiken om te zeggen wat alleen jij zo zeggen kan..
Probeer dit..
Sta steeds weer opnieuw stil bij wat je met je woorden teweeg wil brengen.
Wat is je intentie?
Wat wil je gesprekspartner of publiek meegeven?
Hoe wil je dat zij zich voelen?
Wat wil je dat zij met jouw woorden doen?
En dan.. laat van je horen en spreek je uit!
Hartelijke groet,
